Migawki

Dom jest dla mnie przestrzenią magiczną. Miejscem, gdzie żyję w swoim świecie, zupełnie oderwanym od szarej rzeczywistości codziennych zmagań z hałasem, ruchem ulicznym, pracą i obowiązkami. W domu chcę doświadczać wszystkiego co jest przyjemne i związane z historią oraz tradycją. Bo dla mnie tradycją jest zarówno oglądanie Kevina w okresie Bożego Narodzenia, palenie kadzideł, picie popołudniowej, angielskiej herbaty oraz słuchanie Chopina wieczorami. Wszystkim tym buduję klimat, który trwa we mnie, nawet, kiedy wychodzę z domu i rzucam się w wir współczesnego miasta. Zostają wtedy ze mną echa belle epoque, dekadentyzmu i arabskich wieczorów pachnących opium i fajką wodną.

Obrazy znalazłam kiedyś na strychu.Ten po lewej jest trójwymiarowy - w zależności od kąta patrzenia pojawia się na nim Maryja z dzieciątkiem, Jezus, albo cała Święta Rodzina. 3 w 1 :)

Postanowiłam, że przyda się też coś nowocześniejszego w formie, dlatego zdecydowałam się na drukowaną na płótnie serię obrazów Alfonsa Muchy Pory dnia, na blejtramie.

Secesyjną paterę wypatrzyłam na Allegro, a kanapowe poduchy w moich ulubionych ciucholandach. Natomiast obudowę do kanapy z początku XX wieku udało mi się znaleźć w szczecińskim antykwariacie ECOM.

Dwie lampy (druga, naftowa widoczna w głębi) dostałam od mamy Tomka. Najbardziej cieszą oczy wieczorami.

Maszyna też została znaleziona na strychu. Teraz czeka na naprawę.

Poduszkę Tomek wypatrzył w Turcji.

Udało mi się zdobyć secesyjny dywan!

Obrus został uszyty ze starej poszewki na poduszkę.

I to, co lubię najbardziej - ściana zieleni za oknem, a za nią pola i lasy.