Wiktoriańska majówka cz.1

Niech sobie w telewizji mówią co chcą, ale Poznań i okolice dalekie są od zimowej pogody, czego najlepszym przykładem jest mój pomysł na wiktoriańską majówkę. Wspólnie z Tomkiem zrobiliśmy sesje zdjęciowe w lesie (których efekt będziecie mogli oglądać przez cały miesiąc), grilla, a także oglądaliśmy wiktoriańskie filmy m.in. Złodziejkę, do której chcę dziś nawiązać.
.......

W ostatnim czasie bardzo fascynuje mnie właśnie epoka wiktoriańska. Mroczne wnętrza, pełne bogato zdobionych mebli z mnóstwem bibelotów, ciężkie, aksamitne kotary i ogólny przepych wystroju, a do tego moda na przepiękne suknie z tafty, z haftkami, koronkami, warstwą halek i turniurą, a wszystko to zwieńczone prawdziwą, ręcznie wykonaną biżuterią ze szlachetnymi kamieniami...
......
Jednak w praktyce, czyli w dzisiejszych czasach, taki strój nie byłby specjalnie wygodny (wyobraźcie sobie choćby treny ciągnące się metr za właścicielką), wyglądałby też co najmniej dziwnie, dlatego postanowiłam go trochę uwspółcześnić i wykorzystać po prostu to, co mam w szafie. Poza tym bardzo lubię, gdy pewne elementy stroju mają tylko dla mnie wiadome konotacje i tak jest również w tym przypadku.
......
Jak wspomniałam jestem zainspirowana Złodziejką: zarówno wersją filmową, jak i jej pierwowzorem książkowym autorstwa Sarah Waters. Muszę przyznać, że jej książki są jednymi z nielicznych, pisanych współcześnie (a traktujących o epoce historycznej), które czyta się jednym tchem. W Złodziejce niewątpliwą zasługą jest bardzo rozbudowany język, doskonałe oddanie realiów epoki wiktoriańskiej, godna mistrza intryga oraz akcja, której zwroty dosłownie wbiły mnie w fotel. Mimo, że ostatnio czytałam książkę po raz drugi, to i tak nie mogłam się oderwać!
Polecam też ekranizację, która najbardziej zainspirowała mnie do stworzenia dzisiejszego stroju. Konkretnie mówiąc, podpatrzyłam jedną z bohaterek: Maud Lilly, której sukienki bardzo mi się podobają. Są skromne i jednocześnie bardzo dziewczęce.
......
Swoją tunikę kupiłam niedawno. Postanowiłam połączyć ją z bawełnianą halką, która wystaje spod spodu i nadaje całości romantyczny charakter. Do tego włożyłam kupione kiedyś kozaczki, a na szyi zawiesiłam kameę na cienkiej, aksamitnej obróżce. Nie równa się ona z portretem zawieszonym na szyi Maud, ale na razie jeszcze takowego nie posiadam:)

A oto wspomniana wyżej Maud Lilly (grana przez Elaine Cassidy) i jej bluzka, która mnie zainspirowała:

(zdjęcia: Włóczykij)