Wiktoriańska majówka cz. 3

Sama się dziwię, a jednocześnie bardzo cieszę, że wiktoriańsko-majówkowej serii postów towarzyszą kadry z filmu Złodziejka. Tym razem sukienka, którą chcę Wam zaprezentować jest po prostu najzwyczajniejszą wizytową sukienką, nieposiadającą ani skomplikowanego zapięcia, stelażu czy turniury, a budzącą we mnie tylko wiktoriańskie skojarzenia, co możecie porównać ze zdjęciem poniżej. Na tę sukienkę muszę mieć tzw. dzień, bowiem z reguły wydaje mi się ona zbyt elegancka i zobowiązująca.
......
A jeśli chodzi o prawdziwe wiktoriańskie suknie, to oczywiście jedną z najbardziej efektownych ich części była krynolina, czyli sztywna spódnica rozpięta na metalowym stelażu, która nadawała sukni pożądany kształt. W latach 60 XIX została spłaszczona po bokach i z przodu, a wydłużona z tyłu, co stanowiło zapowiedź tak popularnych w późniejszych czasach sukni z turniurą i trenem. Do tak skrojonej sukni zakładano płytkie czapki, bogato zdobione koronkami i falbanami, które najczęściej były wiązane pod brodą, lub duże kapelusze. By dobrze wyglądały na głowie upinano włosy w skomplikowane fryzury, a także doczepiano sztuczne pasma, by nadać całości pożądaną objętość.

(zdjęcia: Włóczykij)