The grass was greener*

Z wolna, tak, jak topnieje śnieg za oknem, odchodzi ode mnie zimowy marazm i niechęć do wyszukanych ubraniowych kompozycji. No dobra, przesadziłam trochę z tym 'wyszukaniem', chodzi o to, że zimą zakładałam na siebie ciągle ten sam sweter, jedną spódnicę, nie nosiłam biżuterii, fikuśnych apaszek i upinanych fryzur (pod płaszczem przecie i tak nic nie widać), ale wprost proporcjonalnie do znikania lodowych sopli, budzi się we mnie chęć do modowych kombinacji! Oj, niemały wpływ miała też na to jedna taka pani K., która powiedziała, że "nie jestem już taką elegantką jak dawniej", czyli, krótko mówiąc, że zdziadziałam. Dawno już nie słyszałam słów, które zrobiły na mnie większe wrażenie. Pozytywne, bo kopnęły i zmobilizowały mnie do zmian.
......
A lubuję się ostatnio w eklektycznych zestawach i mnóstwie zaskakujących dodatków. Uwielbiam futrzane kołnierze, bo nadają charakteru i wykańczają strój, getry, które są fajnym łącznikiem rajstop i butów, oraz wzory, tłoczenia, chropowate tkaniny i biżuterię, która kłóci się z całością.
......
Sweterek przeszedł długą drogę od maminej, przez babciną szafę, aż trafił do mnie. Najbardziej lubię w nim haftowane kwiaty, tworzące niepowtarzalny, romantyczny klimat i kolor orzechowego brązu. Spódniczkę kupiłam w ramach pocieszenia w związku ze zgubieniem innej, kwiatowo-granatowej, a że ja ekonomiczna dziewczyna jestem, to zamknęłam się w 2 złotych:) Torebkę natomiast, jak i futrzany kołnierz, dostałam od taty, który mimo braku znajomości kolorów, stylów i rozmiarów, zawsze jakoś trafia w mój gust i robi mi fantastyczne niespodzianki!

......
*Jeśli post jest nudny, to przepraszam, ale nie myślę dziś racjonalnie i żyję muzyką. Konkretnie genialnym utworem High hopes zespołu Pink Floyd, którego namiętnie słucham cały czas i czuję wręcz fizyczny ból marząc o tym, by przemienić się w nuty i wskoczyć w jego głębię.